Revolver 15 (+ cd)
Met o.a. Sheryl Crow, The Black Crowes, Counting Crows en 10cc.
Sheryl Crow redt de wereld
De genezing van borstkanker en de adoptie van haar kind hebben Sheryl Crow naar eigen zeggen ‘wakker geschud’. Sindsdien strijdt ze tegen de politieke verloedering van haar land en zet ze zich fanatiek in voor een beter milieu. Detours, de muzikale vertaling van al deze dadendrang is en passant de beste plaat die ze ooit maakte.
The Black Crowes ‘Oh jee, daar gaan we weer!’
Tijdens het schrijven van Warpaint begon het geruzie alweer: “Nee broertje, dit is geen refrein en dat zal het nooit worden ook!” Maar in de studio in Woodstock (waar anders?) beseften Chris en Rich Robinson pas goed wat de Black Crowes voor hen betekent. “Dit is de enige band die we hebben, dit is ons leven.”
Counting Crows Hoge pieken, diepe dalen
Adam Duritz is zo’n type van hoge pieken en diepe dalen. Die tegenstelling krijgt als geen ander gestalte op de vijfde Counting Crows-cd, het geïntegreerde tweeluik Saturday Nights & Sunday Mornings. In een geanimeerd gesprek ontleedt de voorman zijn dierbare ‘document’, waarbij hij ongemerkt zichzelf op de divan legt.
Overige interviews/artikelen
- 10CC ‘We zijn niet bepaald als vrienden uit elkaar gegaan – en dan druk ik mij eufemistisch uit’
- Room Eleven ‘De enige grote overeenkomst met jazz is dat onze muziek ook geïmproviseerd lijkt’
- Black Keys ‘Rauwe blues was de eerste rock & roll’
- Breeders Een puur analoog gesprek
- Laura Marling ‘Ik was me bewust van het op de loer liggende stereotype’
- Scott Matthew ‘Kom op man, dit moet je gewoon doen. Niet zeuren’
- The National Bank Thomas Dybdahl kan het ook in een band ‘Dit smaakt naar meer’
- Cees Schrama De onzichtbare man
- Chris Rea ‘Dit is de echte Chris Rea, zonder een gepolijste buitenkant’
- Triggerfinger Ruben Block ‘Minder is inderdaad soms meer’
Vaste rubrieken
- Column Barry Hay Sweet revenge
- Column Leo Blokhuis Shelby & Allison
- Take 5 Tom Waits
- Eindschot Racoon over tijdreizen, schoenen en broodbeleg
